To nie Twoja wina, czyli skąd się bierze NARCYSTYCZNA WŚCIEKŁOŚĆ

narcystyczna wściekłość

Każdy z nas miewa gorsze dni, ale osoby zdrowe emocjonalnie, zanim ich złość zamieni się w szalejące tornado, dają innym jakieś znaki ostrzegawcze. Narcystyczna wściekłość to taki granat już fabrycznie pozbawiony zawleczki. Taka osoba jest non stop gotowa do wybuchu nagłej wściekłości, objawiającej się również przemocą fizyczną.

Kolejna różnica między zwykłym wybuchem złości, a narcystyczną wściekłością związana jest z odpowiedzialnością. Narcyz rzadko, jeśli w ogóle, bierze na siebie odpowiedzialność za swój wybuch. Bardziej prawdopodobne jest, że jak zwykle znajdzie powody, usprawiedliwiające takie zachowanie, przerzuci winę na innych – na tych, na których tak się wściekł. Najczęściej jest to partner, lub dziecko, któremu wyznaczył rolę kozła ofiarnego, zwiększając tym jeszcze jego traumę.

Bez względu na skalę swojego wybuchu, narcyz i tak postrzega siebie jako ofiarę, uważa, że ma prawo zawsze wyładowywać swoje emocje. Nieważne, jakie niesie to za sobą konsekwencje dla innych – został sprowokowany i to jemu należą się przeprosiny. [Przeczytaj także: Nieoczekiwany zwrot akcji, czyli jak narcyz gra ofiarę]

Uraz narcystyczny

Narcystyczna wściekłość ma swoje korzenie w tzw. „narcystycznym urazie” lub innych deprecjonujących przekazach z dzieciństwa. W ich wyniku dochodzi do zakłócenia rozwoju emocjonalnego, czyli stabilnej samooceny, poczucia tożsamości i empatii w relacjach z innymi.

Warto dodać, że taki uraz może nastąpić również poprzez nadmierne chwalenie dziecka i przypisywanie mu nieproporcjonalnych do wieku talentów i umiejętności.

Zaburzone jednostki w związkach nieustannie szukają akceptacji i uznania, za którymi tęsknili w dzieciństwie, jednocześnie obawiając się cierpienia i lęku, że te potrzeby ponownie się nie spełnią.

Narcyz odczuwa ciągłą potrzebę obrony przed rzeczywistymi lub wyimaginowanymi zagrożeniami dla jego wielkościowej, ale kruchej osobowości.

Ta dwoistość przejawia się właśnie przez agresję, nadreaktywność i potrzebę kontroli.

W przypadku narcyza ukrytego te sprzeczności wyrażane są poprzez bardziej pasywno-agresywne zachowania, takie jak wpędzanie w poczucie winy, ciche dni.

Narcyz nie nauczył się jak iść na kompromis, ani wchodzić w położenie innych ludzi.

Nie wie, co to branie odpowiedzialności, czy poświęcenie, bezwarunkowa miłość i dawanie. I swoje prymitywne spojrzenie na świat projektuje na innych, nie przyjmując do wiadomości, że być może inni mają nieco bardziej rozwiniętą świadomość emocjonalną, potrafią współczuć, troszczyć się i powstrzymać. On niestety zakłada, że wszyscy działają kierowani pierwotnymi, egoistycznymi motywami.

Czujność

Narcyz jest nadpobudliwy, a poczucie bezbronności emocjonalnej jest tak dojmujące, że zawsze, na wszelki wypadek, broni się przed upokorzeniem, tworząc interpretacje, nie mające nic wspólnego z prawdziwym światem i doświadczeniem.

Sprawdź też:   PISANIE DZIENNIKA sposobem radzenia sobie z ATAKAMI PANIKI I LĘKIEM.

To, co dla nas bywa zwykłym wtorkiem – ktoś tam na nas źle spojrzy, ktoś pokaże środkowy palec, a ktoś inny nie zauważy na ulicy – dla narcyza jest niczym wstrząs sejsmiczny. Jego system alarmowy wyłapuje najmniejszy drobiazg i uruchamia procedurę wściekłości i mściwych reakcji.

Otoczenie narcyza – zwykle jego rodzina – zaczyna się na wszelkie dostępne sposoby wpasowywać w ten obrazek, wytwarzając własną formę nadmiernej czujności. Starają się odczytywać nastroje narcyza i za wszelką cenę unikać wywoływania jego wściekłości.

Taka nadmierna czujność, wraz z całą paletą pozostałych traum i negatywnych emocji, jakie funduje narcyz, powoduje duże problemy emocjonalne a nawet fizjologiczne, zwłaszcza u dzieci. Jej skutki mogą się za nimi ciągnąć przez całe życie.

To nie twoja wina

Ogromnym wyzwaniem dla rodziny narcyza, głównie jego partnerki, jest zrozumienie, że nic z tego nie jest jej winą.

Niezależnie od tego, czy jesteś dzieckiem, dorosłym dzieckiem, współmałżonkiem, innym członkiem rodziny lub przyjacielem osoby narcystycznej, prawdopodobnie będziesz wątpić w siebie i brać odpowiedzialność za to, co zrobił narcyz, a co absolutnie nie jest Twoją winą. Wręcz przeciwnie, krzywdzi również Ciebie.

Zaczynasz myśleć, że gdybyś się bardziej postarała, była bardziej uważna – narcystyczna wściekłość nie gościłaby w Waszej rodzinie tak często.

Pełnisz rolę kozła ofiarnego, na którego on może zrzucić winę za swoje okrucieństwo.

Ale to nie prawda. Choćby nie wiem ile razy narcyz powtarzał, że go do tego zmusiłaś, czy sprowokowałaś, winę za wybuchy narcystycznej wściekłości ponosi on sam.

Więcej na temat narcystycznej wściekłości i związku z narcyzem w ebooku:

ABC NARCYZA – Indeks oficjalnej i potocznej terminologii przemocy narcystycznej

W ebooku znajdziesz opisy metod manipulacji narcystycznejschematy działania, taktyki i pułapki, jakie narcyz zastawia na swój cel. Znając jego metody, rozpoznając te wzorce, łatwiej je wyłapiesz i nie będziesz już taka bezbronna. Spojrzysz za zasłonę i poznasz tajemnice, które narcyz bardzo chce przed Tobą ukryć. Będziesz miała większe szanse, aby trzymać się swojej wersji wydarzeń i odmówić jego wersji rzeczywistości.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *