Menopauza to jest naturalnym okresem w życiu każdej kobiety, związanym z zatrzymaniem utraty menstruacji, a co za tym idzie możliwości prokreacji. Rozpoczyna się najczęściej po 45 roku życia. Perimenopauza – czyli wczesna menopauza – to okres kilku lat (koło 4 – 8) przed menopauzą, gdy organizm kobiety przygotowuje się do menopauzy.

Kobiety rozpoczynają perimenopauzę w różnym wieku.

U niektórych nieregularność miesiączki zaczyna się w wieku około 40 lat, a inne zauważają sygnały dużo wcześniej – np. koło 30.

W czasie perimenopauzy poziom estrogenu (żeński hormon) jest nieregularny – rośnie i spada. Owulacja występuje nie we wszystkich cyklach menstruacyjnych, które mogą się wydłużać i skracać.

W tym czasie kobieta może doświadczać typowych objawów menopauzy – takich jak np. uderzenia gorąca.

Perimenopauza – wczesna menopauza – trwa od kilku miesięcy do kilku lat.

Menopauzę możemy potwierdzić, gdy od ostatniej miesiączki minie 12 miesięcy.

Wahania poziomu hormonów we wczesnej menopauzie odpowiadają za wiele objawów, których może w tym czasie doświadczać kobieta. Wynika to gównie z obniżenia poziomu estrogenu.

Nieregularne miesiączki

To jeden z częstszych symptomów u dojrzałych kobiet, świadczących o tym, że zaczęła się wczesna menopauza (oczywiście nieregularne miesiączki mogą być związane z innymi problemami, dlatego doświadczająca ich kobieta powinna się zbadać).

Uderzenia gorąca

Są one dość częste w okresie wczesnej menopauzy. Ich intensywność i częstotliwość jest bardzo różna, u każdej kobiety może to wyglądać inaczej.

Huśtawki nastroju

Hormony zawsze mącą w nastroju kobiety. Wiedzą to te z nas, które cierpią na PMS, lub były w ciąży.

Wczesna menopauza wiąże się również z brakiem równowagi hormonalnej a co za tym idzie z wahaniem nastroju. Kobieta może doświadczać lekkiej drażliwości, płaczliwości i smutku lub nawet depresji.

Problemy ze snem

Uderzenia gorąca, nocne poty i zmiany nastroju nie ułatwiają zasypiania. W czasie perimenopauzy kobieta może doświadczać zarówno ogromnego zmęczenia, jak i problemów z zasypianiem.

Problemy z pęcherzem i pochwą

Suchość pochwy to nie jedyny problem. Niższy poziom estrogenu może zwiększyć podatność na infekcje dróg moczowych i pochwy.

Niski poziom estrogenu może zwiększać podatność organizmu na infekcje dróg moczowych i pochwy. Kobieta – zwłaszcza jeśli rodziła drogami natury – może mieć problem z trzymaniem moczu. Jest to związane z osłabieniem mięśni i utratą tkanki.

Tkanka dróg moczowych i pochwy staje się cieńsza i mniej elastyczna.

Mniejsza płodność

W tym okresie szanse na ciąże maleją – co nie znaczy oczywiście, że kobieta przestała być płodna. Nieregularność miesiączek – czyli owulacji – sprawia, że jest to dużo trudniejsze.

Zmiany w sferze seksualnej

W związku ze spadkiem poziomu estrogenu, tkanki pochwy tracą elastyczność i nawilżenie. Współżycie bywa więc bolesne i trudniej o podniecenie seksualne.

Utrata kości

Poziom estrogenu wpływa również na gęstość kości. Wraz z jego spadkiem, utrata następuje szybciej niż odbudowa, co prowadzi do ryzyka osteoporozy.

Poziom cholesterolu

Spadek estrogenu wpływa również na poziom cholesterolu we krwi, a to może być przyczyną wielu chorób, w tym chorób serca.

Każdy z tych objawów pojedynczo wcale nie musi być sygnałem, że zaczęła się u kobiety wczesna menopauza. Są one typowe również dla niektórych chorób – zarówno somatycznych, jak i psychicznych. Występowanie wielu z nich może być sygnałem, że warto byłoby się zbadać w kierunku perimenopauzy – zwłaszcza, jeśli kobieta ma jeszcze w planach potomostwo.